Örnekleri düzenlemek veya kendi devrelerinizi oluşturmak için TINACloud'a düşük maliyetli bir erişim elde edin
DC devre analizinin temel yöntemlerinin, karmaşık tepe veya voltaj ve akımın etkili değerlerini ve karmaşık empedans veya giriş için çözmek için AC devrelerinde nasıl genişletilebileceğini ve kullanılabileceğini zaten göstermiştik. Bu bölümde, AC devrelerindeki bazı voltaj ve akım bölünmesi örneklerini çözeceğiz.
Örnek 1
Gerilimleri bulun v1(t) ve v2(t), verilen vs(T)= 110cos (2p50t).
Bu sonucu önce gerilim bölme formülünü kullanarak elle hesaplayarak elde edelim.
Sorun, seri olarak iki karmaşık empedans olarak düşünülebilir: R1 direncinin empedansı, Z1=R1 ohm (gerçek sayı) ve R'nin empedansı2 ve ben2 seri halinde Z2 = R2 + j w L2.
Eşdeğer empedansları değiştirerek, devre TINA'da aşağıdaki gibi yeniden çizilebilir:
Şimdi TINA v6'da bulunan yeni bir bileşen, karmaşık bir empedans kullandığımızı unutmayın. Empedans bileşenini çift tıklatarak ulaşabileceğiniz bir tablo ile Z'nin frekans bağımlılığını tanımlayabilirsiniz. Tablonun ilk satırında DC empedansı veya frekanstan bağımsız karmaşık empedans tanımlayabilirsiniz (ikincisini burada, verilen frekansta indüktör ve direnç için seri olarak yaptık).
Gerilim bölümü için formülü kullanma:
V1 = Vs*Z1 / (Z1 + Z2)
V2 = Vs*Z2 / (Z1 + Z2)
sayısal:
Z1 = R1 = 10 ohm
Z2 = R2 + j w L = 15 + j 2*p* 50 * 0.04 = 15 + j 12.56 ohm
V1= 110 * 10 / (25+j12.56) = 35.13-j17.65 V = 39.31 e -j26.7 ° V
V2= 110 * (15+j12.56) / (25 +j12.56) = 74.86 +j17.65 V = 76.92 e j 13.3° V
Gerilimlerin zaman fonksiyonu:
v1(t) = 39.31 cos (wt - 26.7°) V
v2(t) = 76.9 cos (wt + 13.3°) V
Sonucu kullanarak TINA ile kontrol edelim Analiz / AC Analizi / Hesaplama düğümü voltajlarV1
V2
Şimdi bu sonuçları TINA'nın Tercümanı ile kontrol edelim:
f = 50;
om: = 2 * pi * f;
YO: = 110;
v1:=VS*R1/(R1+R2+j*om*L2);
v2:=VS*(R2+j*om*L2)/(R1+R2+j*om*L2);
v1 = [35.1252-17.6559 * j]
v2 = [74.8748 + 17.6559 * j]
abs (v2) = [76.9283]
radtodeg (ark (v2)) = [13.2683]
abs (v1) = [39.313]
radtodeg (ark (v1)) = [- 26.6866]
matematiği m olarak içe aktar
cmath'ı c olarak içe aktar
#Karmaşık baskıyı basitleştirelim
#numbers daha fazla şeffaflık için:
cp= lambda Z : “{:.4f}”.format(Z)
f = 50
om=2*c.pi*f
VS=110
v1=VS*R1/complex(R1+R2,om*L2)
v2=VS*complex(R2,om*L2)/complex(R1+R2,om*L2)
print(“v1=”,cp(v1))
print(“v2=”,cp(v2))
print(“abs(v1)= %.4f”%abs(v1))
print(“derece(yay(v1))= %.4f”%m.degrees(c.faz(v1)))
print(“abs(v2)= %.4f”%abs(v2))
print(“arc(v2)*180/pi= %.4f”%(c.phase(v2)*180/c.pi))
Yorumlayıcıyı kullanırken pasif bileşenlerin değerlerini beyan etmemiz gerekmediğini unutmayın. Bunun nedeni, şematik düzenleyicide şematiğin bulunduğu TINA ile bir çalışma oturumunda Yorumlayıcıyı kullanmamızdır. TINA's Interpreter, Tercüman programına girilen pasif bileşen sembollerinin tanımı için bu şemaya bakar.
Son olarak, bu sonucu göstermek için TINA'nın Fazör Diyagramını kullanalım. Voltaj jeneratörüne bir voltmetre bağlamak, Analiz / AC Analizi / Fazör Diyagramı komutu, eksenlerin ayarlanması ve etiketlerin eklenmesi aşağıdaki diyagramı verecektir. Bunu not et Görünüm / Vektör etiket stili ayarlandı Genlik Bu diyagram için.Diyagram, Vs fazörlerin toplamı V1 ve V2, Vs = V1 + V2.
Fazörleri hareket ettirerek şunu da gösterebiliriz: V2 arasındaki fark Vs ve V1, V2 = Vs - V1.
Bu şekil ayrıca vektörlerin çıkarılmasını gösterir. Ortaya çıkan vektör, ikinci vektörün ucundan başlamalı, V1.
Benzer şekilde şunu gösterebiliriz: V1 = Vs - V2. Yine, ortaya çıkan vektör, ikinci vektörün ucundan başlamalıdır, V1.
Tabii ki, her iki fazör diyagramı için basit bir üçgen kural diyagramı olarak düşünülebilir Vs = V1 + V2 .
Yukarıdaki fazör diyagramları ayrıca Kirchhoff'un gerilim yasasını (KVL) gösterir.
DC devreleri çalışmamızda öğrendiğimiz gibi, bir seri devrenin uygulanan voltajı, seri elemanlar arasındaki voltaj düşüşlerinin toplamına eşittir. Fazör diyagramları, KVL'nin AC devreleri için de geçerli olduğunu gösterir, ama sadece karmaşık fazörler kullanırsak!
Örnek 2
Bu devrede, R1 R, bobin L'nin DC direncini temsil eder; birlikte, kayıp bileşeniyle gerçek bir dünya indüktörünü modelliyorlar. Kondansatör üzerindeki voltajı ve gerçek dünya bobinindeki voltajı bulun.
L = 1.32 sa, R1 = 2 kohms, R2 = 4 kohms, C = 0.1 mF, vS(t) = 20 cos (wt) V, f = 300Hz.
Voltaj bölmesini kullanarak elle çözme:
= 13.91 e j 44.1° V
ve
v1(t) = 13.9 cos (× ağırlıkt + 44°) V
= 13.93 e -j 44.1° V
ve
v2(t) = 13.9 cos (× ağırlıkt - 44.1°) V
Bu frekansta, bu bileşen değerleriyle, iki voltajın büyüklüklerinin neredeyse aynı olduğuna, ancak fazların zıt işarete sahip olduğuna dikkat edin.
Bir kez daha, V1 ve V2 için çözerek sıkıcı işi TINA'ya yaptıralım. Tercüman ile:
om: = 600 * pi;
V: = 20;
v1:=V*(R1+j*om*L)/(R1+j*om*L+replus(R2,(1/j/om/C)));
abs (v1) = [13.9301]
180 * ark (v1) / pi = [44.1229]
v2:=V*(replus(R2,1/j/om/C))/(R1+j*om*L+replus(R2,(1/j/om/C)));
abs (v2) = [13.9305]
180 * ark (v2) / PI = [- 44.1211]
matematiği m olarak içe aktar
cmath'ı c olarak içe aktar
#Karmaşık baskıyı basitleştirelim
#numbers daha fazla şeffaflık için:
cp= lambda Z : “{:.4f}”.format(Z)
#Lambda kullanarak replus'ı tanımlayın:
Çarpma= lambda R1, R2 : R1*R2/(R1+R2)
om=600*c.pi
V = 20
v1=V*complex(R1,om*L)/complex(R1+1j*om*L+Replus(R2,1/1j/om/C))
print(“abs(v1)= %.4f”%abs(v1))
print(“180*arc(v1)/pi= %.4f”%(180*c.phase(v1)/c.pi))
v2=V*complex(Replus(R2,1/1j/om/C))/complex(R1+1j*om*L+Replus(R2,1/1j/om/C))
print(“abs(v2)= %.4f”%abs(v2))
print(“180*arc(v2)/pi= %.4f”%(180*c.phase(v2)/c.pi))
Ve son olarak, TINA'nın Fazör Diyagramını kullanarak bu sonuca bir göz atın. Voltaj jeneratörüne bir voltmetre bağlamak, Analiz / AC Analizi / Fazör Diyagramı komutu, eksenleri ayarlama ve etiket ekleme aşağıdaki diyagramı verecektir ( Görünüm / Vektör etiket stili için Gerçek + j * Imag bu şema için):
Örnek 3
Geçerli kaynak iS(t) = 5 cos (wt) A, direnç R = 250 mohm, indüktör L = 53 uH ve frekans f = 1 kHz. Endüktördeki akımı ve dirençteki akımı bulun.Geçerli bölüm için formülü kullanma:
iR(t) = 4 cos (× ağırlıkt + 37.2°) Bir
Benzer şekilde:
iL(t) = 3 cos (× ağırlıkt - 53.1°)
Ve Tercüman'ı TINA'da kullanarak:
om: = 2 * pi * 1000;
şöyledir: = 5;
iL: = olup R * / (R + j, * om * L);
iL = [1.8022-2.4007 * j]
IR: = bir * j * om * L / (R + j, * om * L);
iR = [3.1978 + 2.4007 * j]
abs (iL) = [3.0019]
radtodeg (ark (II)) = [- 53.1033]
abs (IR) = [3.9986]
radtodeg (ark (IR)) = [36.8967]
matematiği m olarak içe aktar
cmath'ı c olarak içe aktar
#Karmaşık baskıyı basitleştirelim
#numbers daha fazla şeffaflık için:
cp= lambda Z : “{:.4f}”.format(Z)
om=2*c.pi*1000
i = 5
iL=i*R/karmaşık(R+1j*om*L)
print(“iL=”,cp(iL))
iR=karmaşık(i*1j*om*L/(R+1j*om*L))
print(“iR=”,cp(iR))
print(“abs(iL)= %.4f”%abs(iL))
print(“derece(yay(iL))= %.4f”%m.degrees(c.faz(iL)))
print(“abs(iR)= %.4f”%abs(iR))
print(“derece(yay(iR))= %.4f”%m.degrees(c.faz(iR)))
Bu çözümü bir fazör diyagramı ile de gösterebiliriz:
Fazör diyagramı, jeneratör akımının (IS), karmaşık IL ve IR karmaşık akımlarının sonuç vektörü olduğunu gösterir. Ayrıca, Kirchhoff'un mevcut yasasını (KCL) gösterir ve devrenin üst düğümüne giren akımın, düğümden çıkan karmaşık akımlar olan IL ve IR toplamına eşit olduğunu gösterir.
Örnek 4
İ belirle0(T); i1(t) ve ben2(T) bağlıdır. Bileşen değerleri ve kaynak voltajı, frekansı ve fazı aşağıdaki şemada verilmiştir.
i0
i1
i2
Bizim çözümümüzde, şu andaki bölünme ilkesini kullanacağız. Önce toplam akım i için ifadeyi buluruz.0:
I0M = 0.315 e j 83.2° A ve i0(t) = 0.315 cos (× ağırlıkt + 83.2°) Bir
Ardından akım bölmesini kullanarak akımı C kapasitöründe buluruz:
I1M = 0.524 e j 91.4° A ve i1(t) = 0.524 cos (× ağırlıkt + 91.4°) Bir
Ve indüktördeki akım:
I2M = 0.216 e-j 76.6° A ve i2(t) = 0.216 cos (× ağırlıkt - 76.6°) Bir
Beklenti ile, TINA'nın Tercümanı kullanarak el hesaplamalarımızın onayını istiyoruz.
V: = 10;
om: = 2 * pi * 1000;
I0: = V / ((1 / j / om / C1) + replus ((1 / j / om / C), (R + j, * om * L)));
I0 = [37.4671m + 313.3141m * j]
abs (I0) = [315.5463m]
180 * ark (I0) / pi = [83.1808]
I1: = I0 * (R + j, * om * L) / (R + j, * om * T + 1 / j / om / C);
I1 = [- 12.489m + 523.8805m * j]
abs (I1) = [524.0294m]
180 * ark (I1) / pi = [91.3656]
I2: = I0 * (1 / j / om / C) / (R + j, * om * T + 1 / j / om / C);
I2 = [49.9561m-210.5665m * j]
abs (I2) = [216.4113m]
180 * ark (I2) / PI = [- 76.6535]
{Kontrol: I1 + I2 = I0}
abs (I1 + I2) = [315.5463m]
matematiği m olarak içe aktar
cmath'ı c olarak içe aktar
#Karmaşık baskıyı basitleştirelim
#numbers daha fazla şeffaflık için:
cp= lambda Z : “{:.4f}”.format(Z)
#İlk önce replus'ı lambda kullanarak tanımlayın:
Çarpma= lambda R1, R2 : R1*R2/(R1+R2)
V = 10
om=2*c.pi*1000
I0=V/complex((1/1j/om/C1)+Replus(1/1j/om/C,R+1j*om*L))
print(“I0=”,cp(I0))
print(“abs(I0)= %.4f”%abs(I0))
print(“180*arc(I0)/pi= %.4f”%(180*c.phase(I0)/c.pi))
I1=I0*complex(R,om*L)/complex(R+1j*om*L+1/1j/om/C)
print(“I1=”,cp(I1))
print(“abs(I1)= %.4f”%abs(I1))
print(“180*arc(I1)/pi= %.4f”%(180*c.phase(I1)/c.pi))
I2=I0*complex(1/1j/om/C)/complex(R+1j*om*L+1/1j/om/C)
print(“I2=”,cp(I2))
print(“abs(I2)= %.4f”%abs(I2))
print(“180*arc(I2)/pi= %.4f”%(180*c.phase(I2)/c.pi))
#Kontrol: I1+I2=I0
print(“abs(I1+I2)= %.4f”%abs(I1+I2))
Bunu çözmenin bir başka yolu, öncelikle Z'nin paralel karmaşık empedansı boyunca voltaj bulmak olacaktırLR ve ZC. Bu voltajı bilerek, akımları bulabiliriz i1 ve ben2 daha sonra bu voltajı önce Z'ye bölerekLR ve sonra ZC. Daha sonra Z'nin paralel karmaşık empedansındaki voltaj çözümünü göstereceğizLR ve ZC. Voltaj bölme müdürünü yol boyunca kullanmamız gerekecek:
VRLCM = 8.34 e j 1.42° V
ve
IC = I1= VRLCM*jwC = 0.524 e j 91.42° A
ve dolayısıyla
iC (t) = 0.524 cos (× ağırlıkt + 91.4°) A.